We zijn er bijna ... helaas

Dit is zeker voor B, Ali , Bru en Do de reis van hun leven, de rocha's hebben nóg meer meegemaakt. Ongelooflijk, alles, we vallen van de ene verbazing en verrukking in de andere. daarbij is het supergezellig, a match made in heaven.  .do

nanda: Het zijn met name de contrasten die ons zo raken. Wij, rijke westerlingen in een mooi resort, volop eten en volop bediening. Zij, totaal afhankelijk van wat er die dag op hun pas komt of, zoals de bediening, onderbetaald (men krijgt 28 cent per uur betaald). Een dergelijk bedrag maakt het onmogeijk om meerdere kinderen uit een gezin naar school te sturen.  School kost 7 euro per maand per kind. Dan moet er nog een uniform worden gekocht, boeken, enz. Voor de werkenden en hun familie is er wel een soort ziekenfonds geregeld.

De safari's waren elke dag weer een belevenis. Van cheetah's naar zeer bijzondere en zeer mooie vogels, van een jagende leeuw naar enorme kuddes zebra's en gnoes en rustig grazend en soms ook nieuwsgierig naar je staren.

In Lake Nakuru hebben we nog het meest genoten van de de baboons (bavianen) die in de regen, zittend op een grote tak  elkaar stevig vasthielden. Maar ook het nijlpaard met een pasgeboren kleintje was zeer mooi om te zien.

De reizen van de ene naar de andere lodge zijn lang, vermoeiend en tegelijkertijd zeer interessant.Er is zoveel te zien onderweg, zowel het 'platte land' als de dorpen en steden.

De kinderen hebben het erg goed met ekaar, de volwassenen ook.  Gisteren hebben we gesnorkeld bij het rif. Je komt als het ware in een aquarium terecht: de mooiste kleuren en soorten komen voorbij, het was geweldig.

Vandaag hebben we onze bestelling bij de lokale schoenmaker opgehaald: riemen voor ons en ook eentje voor Leon. We hebben hun week meer dan goed gemaakt.....

Morgen vliegen we terug naar Nairobi, met enige weemoed: er is nog zoveel te zien!

Onze reisgenoten zijn een ervaring rijker, wij uiteraard ook.

Groet en liefs, Nanda